പക

​എന്റെയാകാശങ്ങൾക്കിന്ന് കറുത്ത നിറമാണ്

അകലത്തെ തെരുവുവിളക്കിന്റെ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിനും

പിറകിൽ വേഗതകൂട്ടുന്ന പിടിവാൾ പാദങ്ങൾക്കുമിടയിൽ എന്റെ ചരിത്രം രചിക്കപ്പെടും

ഈ മദ്യലഹരിയുടെ പദങ്ങൾക്കപ്പുറം നിന്റെ കെട്ടിറങ്ങുമ്പോൾ

ഒഴിവു സമയത്തെ കോമാളിക്കഥകളിൽ എന്നെ നായകനാക്കുന്ന വാക്ചാതുര്യം
അവിടെ ഇരുട്ടുവീണ ചിന്തകളുടെ വരകൾക്കപ്പുറം ഞാൻ ജ്വലിച്ചുതീരുന്നു
ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറനിടവഴി അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് എനിക്കൊരു വീടുണ്ട്
അവിടെ എനിക്കൊരച്ഛനുമമ്മയുമുണ്ട്

തല്ലുകൂടുന്ന വഴക്കിടുമ്പോൾ ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കുന്ന

ഒരുപാടിഷ്ടമുള്ള ഒരനിയനുണ്ട്
ഇടയ്ക്കു വന്നു പോകുന്ന ഓർമ്മകളിൽ നീയും നിന്റെ തമാശക്കഥകളുമെന്നെ ചിരിപ്പിക്കാറുണ്ട്, നോവിക്കാറുണ്ട്

എങ്കിലും ആ വീടെനിക്കിഷ്ടമാണ്…
പക്ഷെ എന്റെ ആകാശങ്ങൾക്കിന്ന് കറുത്തനിറമാണ് 

അകലത്തെ തെരുവുവിളക്കിന്റെ മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിനും

ചടുലമായ അക്രാേശങ്ങൾക്കുമിടയിൽ

ഈ ജീവിതം നിസ്സംഗമാകുന്നു
എന്റെ ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാര ഒടുവിൽ ഞാനും നിന്നരികിലേക്ക്….